Orzeczenie rozwodu może nastąpić z wyłącznej winy jednego małżonka, z winy obojga małżonków albo bez orzekania o winie stron w rozkładzie pożycia. Ostatnie rozwiązanie jest jednak możliwe wyłącznie na zgodny wniosek obojga małżonków. Jakie konsekwencje prawne ma orzeczenie o winie?

Orzeczenie o winie znajdujące się w wyroku rozwodowym ma znaczenie dla możliwości dochodzenia przez drugiego małżonka alimentów dla siebie. Dla wyjaśnienia należy wskazać, że są to inne alimenty niż dochodzone w imieniu małoletnich dzieci.

Zgodnie z przepisami Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, małżonek rozwiedziony, który nie został uznany za wyłącznie winnego rozkładu pożycia i który znajduje się w niedostatku, może żądać od drugiego małżonka rozwiedzionego dostarczania środków utrzymania w zakresie odpowiadającym usprawiedliwionym potrzebom uprawnionego oraz możliwościom zarobkowym i majątkowym zobowiązanego.Jeżeli jeden z małżonków został uznany za wyłącznie winnego rozkładu pożycia, a rozwód pociąga za sobą istotne pogorszenie sytuacji materialnej małżonka niewinnego, sąd na żądanie małżonka niewinnego może orzec, że małżonek wyłącznie winny obowiązany jest przyczyniać się w odpowiednim zakresie do zaspokajania usprawiedliwionych potrzeb małżonka niewinnego, chociażby ten nie znajdował się w niedostatku.Co istotne, obowiązek dostarczania środków utrzymania małżonkowi rozwiedzionemu wygasa w razie zawarcia przez tego małżonka nowego małżeństwa. Jednakże gdy zobowiązanym jest małżonek rozwiedziony, który nie został uznany za winnego rozkładu pożycia, obowiązek ten wygasa także z upływem pięciu lat od orzeczenia rozwodu, chyba że ze względu na wyjątkowe okoliczności sąd, na żądanie uprawnionego, przedłuży wymieniony termin pięcioletni.W praktyce, z perspektywy zabezpieczenia interesów majątkowych wnoszącego pozew o rozwód, najlepszą sytuacją jest więc orzeczenie rozwodu z wyłącznej winy drugiej strony, a w ostateczności – z winy obojga małżonków. Wówczas roszczenia byłego małżonka o alimenty są znacznie ograniczone.