Wobec licznych w praktyce sporów poszkodowanych w wypadkach komunikacyjnych z ubezpieczycielami warto odnotować, że Sąd Najwyższy w składzie 7 sędziów dnia 19 maja 2016 r., III CZP 63/15 podjął uchwałę, zgodnie z którą świadczenie ubezpieczyciela w ramach umowy obowiązkowego ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych obejmuje także uzasadnione i celowe koszty leczenia oraz rehabilitacji poszkodowanego niefinansowane ze środków publicznych (art. 444 § 1 Kodeksu cywilnego; dalej: k.c.).

Wskazana uchwała została podjęta na w wniosek Rzecznika Ubezpieczonych, który pytał, czy odpowiedzialność ubezpieczyciela wynikająca z umowy obowiązkowego ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych z tytułu roszczenia o pokrycie kosztów leczenia prywatnego na podstawie art. 444 § 1 k.c. jest uzależniona od braku możliwości  skorzystania przez poszkodowanego z leczenia lub rehabilitacji w ramach uspołecznionej służby zdrowia albo wydłużonego okresu oczekiwania na takie leczenie lub rehabilitację, mającego ujemny wpływ na stan zdrowia poszkodowanego.

Zgodnie z art. 444 §  1 k.c. w razie uszkodzenia ciała lub wywołania rozstroju zdrowia naprawienie szkody obejmuje wszelkie wynikłe z tego powodu koszty. Na żądanie poszkodowanego zobowiązany do naprawienia szkody powinien wyłożyć z góry sumę potrzebną na koszty leczenia, a jeżeli poszkodowany stał się inwalidą, także sumę potrzebną na koszty przygotowania do innego zawodu. W zakresie kosztów leczenia ubezpieczyciele często odmawiają wypłaty odszkodowania, powołując się możliwość skorzystania przez poszkodowanego ze świadczeń opieki zdrowotnej na mocy ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (Dz. U. z 2008 r. Nr 164, poz. 1027 ze zm.). Względnie wymagając wykazania, że oczekiwanie na świadczenie zdrowotne finansowane przez NFZ byłoby szczególnie długie czy mogło przyczynić się do pogorszenia stanu zdrowia. Rzecznik Ubezpieczonych zadając pytanie dążył do ujednolicenia orzeczeń sądów powszechnych w zakresie uznawania kosztów leczenia prywatnego za szkodę podlegającą naprawieniu z OC sprawcy wypadku komunikacyjnego, wskazując jednocześnie, że w zasadzie uzależnienie obowiązku pokrycia z OC kosztów leczenia od możliwości skorzystania z leczenia z NFZ nie jest uzasadnione i bezpodstawnie uprzywilejowuje osoby nieobjęte ubezpieczeniem zdrowotnym, które mogą wybrać dowolnego lekarza (a więc także takiego nie posiadającego kontraktu z NFZ) czy skorzystać z leczenia za granicą.

Rzecznik Ubezpieczonych zatem forsował stanowisko zgodne z interesem ogółu ubezpieczonych, aby mogli oni domagać się kosztów leczenia prywatnego bez względu na możliwość uzyskania świadczenia w ramach powszechnego ubezpieczenia zdrowotnego. Sąd Najwyższy uznał, że świadczenie ubezpieczyciela w ramach umowy obowiązkowego ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych obejmuje także uzasadnione i celowe koszty leczenia oraz rehabilitacji poszkodowanego niefinansowane ze środków publicznych. Kluczowe jest zatem ustalenie, co należy rozumieć przez uzasadnione i celowe koszty leczenia czy rehabilitacji. Z uzasadnienia uchwały, na które z niecierpliwością czekamy, powinny wynikać wskazówki dla zakwalifikowania danych wydatków jako celowych i uzasadnionych.