W dniu 1 lutego 2016 r. weszła w życie ustawa z dnia 15 stycznia 2016 r. o podatku od niektórych instytucji finansowych. Zgodnie z ustawą przedmiotem podatku są aktywa zgromadzone przez banki krajowe, oddziały banków zagranicznych, oddziały instytucji kredytowych, spółdzielcze kasy oszczędnościowo-kredytowe, krajowe zakłady ubezpieczeń, krajowe zakłady reasekuracji,  oddziały zagranicznych zakładów ubezpieczeń i zagranicznych zakładów reasekuracji, główne oddziały zagranicznych zakładów ubezpieczeń i zagranicznych zakładów reasekuracji,  instytucje pożyczkowe. Dla każdej z instytucji  w art. 5 ustawy przewidziano odmienne regulację dotyczące wyliczenia podstawy opodatkowania

Stawka podatku wynosi  0,0366% podstawy opodatkowania miesięcznie.  Podatnicy na mocy ustawy są obowiązani, bez wezwania właściwego organu podatkowego składać właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego deklaracje podatkowe zgodnie z  ustalonym wzorem oraz obliczyć i wpłacić podatek na rachunek właściwego urzędu skarbowego w terminie do 25 dnia miesiąca następującego po miesiącu, którego podatek dotyczy.

Właściwym organem podatkowym w zakresie podatku jest naczelnik urzędu skarbowego właściwy miejscowo ze względu na siedzibę podatnika. W przypadku braku możliwości ustalenia właściwego organu podatkowego właściwym organem podatkowym będzie Naczelnik Drugiego Urzędu Skarbowego Warszawa-Śródmieście.

Pierwszym okresem rozliczeniowym, za który podatnicy dokonują obliczenia i wpłaty podatku oraz składają deklarację podatkową jest luty 2016 r.

Jednocześnie zgodnie z art. 14 powołanej ustawy wprowadzenie podatku nie może stanowić podstawy do zmiany warunków świadczenia usług finansowych i ubezpieczeniowych wykonywanych na podstawie umów zawartych przed dniem wejścia w życie ustawy.