Znakowanie produktów chemicznych pełni bardzo istotną rolę na rynku konsumenckim. Podawanie odpowiednich informacji na temat ich cech na etykiecie czy opakowaniu ma zwłaszcza na celu skuteczną ochronę zdrowia nabywców, poprzez uzmysłowienie im, iż stanowią one w pewnych sytuacjach produkt stwarzający zagrożenie. Dzięki temu są oni w stanie używać ich w sposób w pełni bezpieczny.

Co musi zawierać oznakowanie produktów chemicznych?

Kwestie związane z oznakowaniem produktów chemicznych reguluje rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1272/2008 z dnia 16 grudnia 2008 r. w sprawie klasyfikacji, oznakowania i pakowania substancji i mieszanin (Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej L 353/31g). Jest to tzw. rozporządzenie CLP.

Zgodnie z nim, każdy produkt chemiczny, zaklasyfikowany jako stwarzający zagrożenie (a tak jest praktycznie zawsze) i znajdujący się w opakowaniu musi być opatrzony odpowiednią etykietą. Musi ona zawierać następujące elementy:

• nazwę, adres i numer telefonu dostawcy lub dostawców,
• nominalną ilość tej substancji lub mieszaniny w pakunkach udostępnianych ogółowi społeczeństwa, chyba że ilość ta jest określona gdzie indziej na opakowaniu,
• identyfikator produktu,
• piktogramy określające rodzaj zagrożenia,
• odpowiednie hasła ostrzegawcze,
• zwroty wskazujące rodzaj zagrożenia,
• odpowiednie zwroty wskazujące środki ostrożności,
• sekcję zawierającą informacje uzupełniające (art. 17 ust. 1 rozporządzenia).

Co znaczą poszczególne elementy oznaczenia?

Każdy z wymienionych powyżej elementów oznaczenia produktów chemicznych ma swoje znaczenie. I tak:

Identyfikator produktu

Identyfikatorem produktu są szczegółowe informacje umożliwiające identyfikację substancji lub mieszaniny chemicznej. Powinien się on składać z odpowiedniej nazwy i numeru identyfikacyjnego  (art. 18 rozporządzenia).

Piktogramy

Ich zadaniem jest przekazanie konkretnej informacji na temat danego zagrożenia, jakie stwarza dany produkt chemiczny (art. 19 rozporządzenia).

Hasła ostrzegawcze

Mają one ostrzec konsumenta, iż ma do czynienia z produktem niebezpiecznym. Muszą one być zgodne z klasyfikacją danej substancji lub mieszaniny stwarzającej zagrożenie. Na ogół są to zwroty „niebezpieczeństwo” lub „uwaga” (art. 20 rozporządzenia).

Zwroty wskazujące rodzaj zagrożenia

Określają one charakter i nasilenie zagrożeń stwarzanych przez produkt chemiczny. Są one zakodowane przy użyciu symboli alfanumerycznych (art. 21 rozporządzenia).

Zwroty wskazujące środki ostrożności

Informują one o zalecanych środkach ostrożności, które mają zapobiegać lub zminimalizować szkodliwe skutki stwarzane stwarzanych przez dany produkt chemiczny. Również one są zakodowane przy użyciu symboli alfanumerycznych (art. 22 rozporządzenia).

W jaki sposób musi być sporządzona etykieta?

Europejskiej, w którym substancja lub mieszanina wprowadzana jest do obrotu (art. 17 ust. 2 rozporządzenia). Tym samym, jeżeli dany produkt chemiczny ma być rozprowadzany na terytorium naszego kraju, oznakowanie opakowania powinno być sporządzone w języku polskim.

Etykiety muszą trwale przytwierdzone do co najmniej jednej powierzchni opakowania bezpośrednio zawierającego substancję lub mieszaninę i umożliwiają odczytanie ich treści w poziomie, gdy pakunek jest ustawiony w typowy sposób (art. 31 ust. 1 rozporządzenia).