Uchwała składu 7 sędziów Sądu Najwyższego z dnia 3 lipca 2024 r., sygn. akt: III CZP 61/23 przyjmuje, że jeżeli sąd drugiej instancji, w wyniku rozpoznania apelacji od wyroku uwzględniającego żądanie główne, uznaje to żądanie za niezasadne, powinien zmienić zaskarżony wyrok, oddalając żądanie główne i oznaczając zmieniony wyrok jako częściowy, oraz uchylić zawarte w nim rozstrzygnięcie o kosztach procesu. W takim wypadku sąd drugiej instancji pozostawia rozpoznanie żądania ewentualnego sądowi pierwszej instancji.

Wobec dość powszechnej praktyki zgłaszania w pozwach żądań ewentualnych wskazana uchwała ma istotne znaczenie dla praktyki sądowej. Uchwała stanowi wyraz poszanowania konstytucyjnej zasady dwuinstancyjności postępowania poprzez przyjęcie, że inna ocena żądania głównego przez sąd II instancji otwiera drogę do rozpoznania żądania ewentualnego przez sąd I instancji.