W dniu 14 marca 2014 roku Sąd Najwyższy podjął uchwałę (sygnatura akt III CZP 121/13), w której wskazał, że możliwość wytoczenia powództwa o stwierdzenie niezgodności między stanem prawnym nieruchomości ujawnionym w księdze wieczystej a rzeczywistym stanem prawnym (art. 10 ust. 1 ustawy o księgach wieczystych i hipotece) w zakresie dotyczącym pierwszeństwa hipotek nie wyłącza interesu prawnego wierzyciela, któremu przysługuje hipoteka wpisana na niższym miejscu, w dochodzeniu ustalenia nieważności czynności prawnej ustanowienia hipoteki wpisanej z wyższym pierwszeństwem na rzecz osoby trzeciej (art. 189 k.p.c.). Orzeczenia sądu, wydane w takich postępowaniach, mogą stanowić podstawę dokonania wpisu wykreślenia hipoteki. Powyższa uchwała wzmacnia w szczególności pozycję prawną wierzycieli, którzy uważają, że hipoteka z wyższym pierwszeństwem została wpisana na podstawie pozornej umowy dłużnika z osobą trzecią, jedynie w celu uniemożliwienia wierzycielowi skutecznej egzekucji z nieruchomości.