W piątek 20 marca na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej, na podstawie art. 46 ust. 2 i 4 ustawy z dnia 5 grudnia 2008 r. o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi (Dz. U. z 2019 r. poz. 1239 i 1495 oraz z 2020 r. poz. 284, 322 i 374), ogłoszony został stan epidemii. Tym samym moc utraciło obowiązujące dotychczas Rozporządzenie w sprawie ogłoszenia na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej stanu zagrożenia epidemicznego. Co istotne, decyzje, polecenia, wytyczne i zalecenia wydane w związku z ogłoszeniem stanu zagrożenia epidemicznego na podstawie uchylonego rozporządzenia, zachowują ważność i mogą być zmieniane na podstawie dotychczasowych przepisów.

Zgodnie z art. 2 pkt 22-23 ww. ustawy:

• stan epidemii oznacza sytuację prawną wprowadzoną na danym obszarze w związku z wystąpieniem epidemii w celu podjęcia określonych w ustawie działań przeciwepidemicznych i zapobiegawczych dla zminimalizowania skutków epidemii,
• stan zagrożenia epidemicznego oznacza sytuację prawną wprowadzoną na danym obszarze w związku z ryzykiem wystąpienia epidemii w celu podjęcia określonych w ustawie działań zapobiegawczych.

Stan epidemii wprowadza w szczególności nakaz udostępnienia, w celu zwalczania epidemii, nieruchomości, lokali i terenów, jeżeli są one przewidziane w planie, o którym mowa w art. 44 ust. 1 ustawy z dnia 5 grudnia 2008 r. o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi.

Ponadto wraz ze stanem epidemii pojawiła się możliwość utworzenia tzw. stref zero, tj. obszarów, na których wystąpił stan epidemii, znajdujących się bezpośrednio wokół ogniska wirusa, podlegających ograniczeniom, w szczególności zakazom, nakazom oraz środkom kontroli oraz stref buforowych, czyli obszarów wokół strefy zero, podlegających ograniczeniom, w szczególności zakazom lub nakazom dotyczącym przemieszczania się ludzi. W strefach tych można wprowadzić w szczególności zakaz opuszczania strefy zero przez osoby chore i podejrzane o zachorowanie.

Co więcej, podtrzymany został zakaz organizowania widowisk i innych zgromadzeń ludności w przypadku gdy liczba uczestników zgromadzenia wynosi więcej niż 50 osób, wliczając w to organizatora i osoby działające w jego imieniu.

Minister zdrowia podkreślił również, że stosując ustawę o chorobach zakaźnych będzie możliwość wyznaczenia roli personelu medycznego, ale również innych osób w zwalczaniu epidemii. W świetle bowiem art. 47 ww. ustawy, pracownicy podmiotów leczniczych, osoby wykonujące zawody medyczne oraz osoby, z którymi podpisano umowy na wykonywanie świadczeń zdrowotnych, mogą być skierowani do pracy przy zwalczaniu epidemii. Do pracy przy zwalczaniu epidemii mogą być skierowane także inne osoby, jeżeli ich skierowanie jest uzasadnione aktualnymi potrzebami podmiotów kierujących zwalczaniem epidemii.

W przypadku pytań pozostajemy do Państwa dyspozycji.