Sąd Najwyższy dnia 16 października 2014 roku, sygn. akt: III CZP 67/14 podjął uchwałę, zgodnie z którą przepis uznany za niezgodny z Konstytucją, który traci moc obowiązującą w terminie określonym przez Trybunał Konstytucyjny, stosuje się do roszczeń, mających podstawę w tym przepisie, w sprawach wytoczonych przed tym terminem. Zgodnie natomiast z art. 190 ust. 3 Konstytucji orzeczenie Trybunału Konstytucyjnego wchodzi w życie z dniem ogłoszenia, jednak Trybunał Konstytucyjny może określić inny termin utraty mocy obowiązującej aktu normatywnego. Termin ten nie może przekroczyć osiemnastu miesięcy, gdy chodzi o ustawę, a gdy chodzi o inny akt normatywny – dwunastu miesięcy. W przypadku orzeczeń, które wiążą się z nakładami finansowymi nie przewidzianymi w ustawie budżetowej, Trybunał Konstytucyjny określa termin utraty mocy obowiązującej aktu normatywnego po zapoznaniu się z opinią Rady Ministrów. Z treści uchwały SN wynika, jak się wydaje, że sąd powinien zastosować przepis, który utracił moc obowiązującą wskutek upływu terminu określonego przez TK, do spraw wszczętych przed upływem tego terminu. Z jednej strony zapewnia to równe traktowanie podmiotów, których sprawy zostały rozpoznane jeszcze w czasie biegu terminu wyznaczonego przez TK i podmiotów, których sprawy zostały wszczęte w czasie biegu tego terminu, ale nie udało się ich zakończyć przed jego upływem. Z drugiej strony oznaczałoby to stosowanie nieobowiązującego przepisu, wyeliminowanego z porządku prawnego wskutek nadejścia terminu utraty mocy obowiązującej wyznaczonego przez TK. Powyższa uchwała może mieć duże znaczenie dla praktyki procesowej, dlatego z niecierpliwością należy wyczekiwać opublikowania przez SN jej uzasadnienia.