Dnia 8 kwietnia 2014 roku Sąd Najwyższy w składzie 7 sędziów wydał uchwałę w sprawie o sygn. akt III CZP 87/13, w której rozstrzygnął, iż wykonywanie uprawnień w zakresie wynikającym z decyzji wydanej na podstawie art. 35 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 12 marca 1958 r. o zasadach i trybie wywłaszczania nieruchomości (tekst jedn.: Dz.U. z 1974 r. Nr 10, poz. 64 ze zm.), stanowiącej tytuł prawny do ich wykonywania, nie prowadzi do nabycia przez zasiedzenie służebności gruntowej odpowiadającej treści służebności przesyłu.

Zagadnienie prawne rozstrzygnięte przez SN wyłoniło się na kanwie sprawy, w której przedsiębiorca energetyczny domagał się stwierdzenia zasiedzenia służebności gruntowej odpowiadającej treści służebności przesyłu polegającej na zapewnieniu każdoczesnemu właścicielowi linii energetycznej przebiegającej przez nieruchomość obciążoną nieodpłatnego prawa dostępu, przechodu i przejazdu w celu wykonywania eksploatacji, konserwacji, remontów, przeprowadzania innych napraw oraz wymiany słupów, przewodów lub innych niezbędnych elementów przechodzącej przez tę nieruchomość linii energetycznej. Jednym z problemów prawnych w sprawie było to, czy realizacja uprawnień z decyzji administracyjnej, pozwalających na korzystanie z cudzej nieruchomości w celu obsługi linii energetycznej, może jednocześnie stanowić posiadanie samoistne służebności pozwalające na jej zasiedzenie. SN wydając wskazaną uchwałę, sprzeciwił się takiej możliwości.